Spring?
Misschien ken je het verhaal. Ik vind het nog steeds een leuke Jedi-mindtrick zo aan het begin van het nieuwe jaar, dus hier komt het.
Welkom in de vlooienpot. Zoals je wellicht weet, kan een vlo enorm springen, dat zit in zijn natuur. Op een dag stopt de onderzoeker vlooien in een pot en draait de deksel erop. De vlo stoot bij elke sprong zijn hoofd en besluit – al dan niet bewust – iets minder hoog te springen. Zo hoog (of laag, dat is afhankelijk van het perspectief) dat hij nèt niet de deksel raakt. En dat, lieve lezer, houdt een vlo heel lang vol…
De vlo krijgt kleine vlootjes en leert hen hoe de omgeving werkt. Springen zullen ze, met heel hun ziel en zaligheid, maar… binnen de kaders van de pot. Elke nakomeling zal die hoogte springen, niet wetende dat hij een tienvoud in zijn mars heeft. Want “dat is nou eenmaal zoals we het altijd al doen.” Het verhaal gaat, dat bij het vrijlaten van de vlo, bij het wegnemen van de pot, de vlo nog steeds binnen de kaders van de afwezige pot zal springen. Moraal van dat verhaal: haal de deksel van de pot. Sterker nog: er is geen deksel. Spring!
En ze leefden nog lang en gelukkig…
Die ene nieuwsgierige vlo, misschien wat naïef, overmoedig of ambitieus, springt ineens een beetje hoger. Nu wordt het spannend. Wordt hij terecht gewezen? “Doe eens normaal! Tuttuttut, zo doen wij dat hier niet!” Dan moet je sterk in je schoenen staan om tegen de norm in te gaan, toch? En als je graag gezelschap hebt, wil je dan wel in je eentje anders springen dan alle anderen? Zet je je hoe dan ook af en spring je nog hoger of kies je voor het veilige bekende? Als je natuur je iets anders ingeeft, maar je wil ook samen zijn, wat is dan jouw beste keuze? Houd je stug vol in de hoop dat er medespringers komen? Of ongeacht of er medespringers komen? Of pas je je aan?
Wat is je doel om te springen als je ervoor kunt kiezen? En dan? Dúrven springen is soms een doel op zich. In dat geval komt eerst de actie, dan de motivatie en dan hopelijk de inspiratie.
Het gaat er niet om of je een vlo bent, of dat je jeuk krijgt bij de gedachte eraan alleen al. De vraag is, spring je al? Zonder pot en deksel mag je in elk geval zelf kiezen hoe hoog je springt.
Soms heb je iemand nodig die je helpt realiseren dat er helemaal geen pot is, laat staan een deksel. En soms heb je gewoon iemand nodig om even met je mee te springen.
